Acı5 Şiiri - İbrahim Aslı2

Gittikçe artıyor bu yangın.
Son gemi de gidiyor işte,arkasından tek bir mendil sallayan yok.
Ne garip bana benziyor her şey, yada ben herşeye benzemeye başladım.
Ağaçlar ki yapraklarından vazgeçiyor artık.
Bir daha ki mevsime diyor, bir daha ki mevsime..
Ben, sanki oradan inip, saçlarını rüzgara teslim edip,
bana koşup, geldim diyecekmişin gibi bir hissi saklıyorum içimde.
Ama boşluktayım işte her şey boşluk ta.
Dönmeni istediğim her zaman,neye baksam gözlerim ölüyor.
Her zaman bir mevsimle terk edildim, bu yüzden mevsimleri de sildim buradan.
Ama yoktun işte, yoktun.
Sakladığım tek şey di sen olan
Kızgınlıklarım bile sana benziyor, sadece sana yaşıyorum.
Ben herşeyi terkettim, sadece yüreğimi terk etmedim,gelinciğim.
Şimdi kim çıkıp söndürecek bu ateşi,
kim galip çıkacak bu kavgadan.Oysa galip yok, her zaman yenilmiş
bir ordu var şuramda.
Gözlerim şahit, hayatımı çalan bu an, geri gelecek,
seni bekleyeceğim gelinciğim,
Umutla elimde bir kova dolusu çiçekle,
işte o yerde bekleyeceğim, her sabah.