Şimdi nerdeyim ben, sen nasılsın gül yüzlüm?
Kendimi bulamıyorum bu zamanın anında.
Aradan geçen zamanın, benzer yaşamların, güz mevsiminde kimsesiz kalmışlığın ortasında,
Bir şeylerin arasında gözlerimi kapamayı alışkanlık edinen ben,
Kördügüm sevdalalılara öğütlenen kelimelerde yine ben.
Yarınım yok artık sevdiğim.Sen yoksun.
Hangi mevsimde açan çiçeklerden istersin şimdi, onu da bilmiyorum.
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta