ACI ŞİİRLERİ

21.03.2007
GARİBANIM NOĞLUR ACI HALİME

Sana medet yollarımı bağlama
Garibanım noğlur acı halime
Gidip yabancıyla gönül eyleme
Garibanım noğlur acı halime
..

İnan öyle şeyler içinde kalıyoruz ki bunlar acı değil, bunlar zavallı değil,
Asıl zavallı acı olan sapkın kalma olma halidir.
Sapkın bir insanı yola getirmek zordur.
Ama acı çeken gönüllere su vermek hiç de zor değil,
Hatta öyle zaman geliyor ki arınmak karşılıklı oluyor...

Eski Yel Değirmeninden Notlar /Taşın Altı
..

9-]Açı yapan kolların taradığı alan, toplumsal ve sosyal alanların yoğunlaşma ve birbiri ile kesişme, birbiri ile iç içe (kamu) ve birbirinden yoğunlaşan durumla ayrı bulunma alanıdırlar. Bu hal bir hücre içinde hücre çekirdeğinden ayrı oluşla bir mitokondri; bir kloroplastların vs. organ ellerin ayrı bir zar ve ayrı bir çekirdeklerinin bulunması gibi bağımlı, bağımsız varoluşlarına, çok benzerdir.

Toplum sal ve sosyal yapı, orijine doğru gidildikçe ve orijinde; her ikisi de birbirine dönüşen bir anlama olmakla, muğlakça (belirsiz ve fluca) oluşlarıyla belirleme kaydedilir. Ve orijinden uzaklaştıkça, günümüze beri geldikçe; her iki alan belirgince konumlanan bir sosyal ve toplumsa olan; ayrı bir ikili, girişme iliş kinliktirler.

Açıya dek örneğimiz, açı çıkış noktasının aynı yer olup, ışınların da giderek birbirinden ayrılan dal olmasıyla; sosyal ve toplumsal alanın aynı noktadan hareketle ayrıştığını belirtmek amacı ile verildi. Sosyal ve toplumsal yapının geçmişte aynı nokta deviniş hareketi ile ve aynı noktadan çıkan iki ışın açının dallanma ve çatallanma yaptığı yerdi. İşte ortak olan flu olan halksak toplumsak ilişkin sürecin bir ve aynı olduğu yeri ve bir zamanlar ikili, iç içe ilişkin dönemleri belirlemek için, açı örneği verildi.

Açı örneği, başlangıçta, toplumsal ve sosyal yapının aynı ilkelerle devindiği çıkış noktasını göstermesi bağlamında ve bu aynı ikili olan ama birli yekpare algının, zamanla; nasıl gidecekten nasıl bir birinden ayrılır olduğuna, flu tanımının anlaşılması için, açı ışınları yolu bağlamı içinde, verilmiş bir örnekti.
..

SENİ AYAĞA KALDIRSIN! ? ............

ACI, ACI, ACI! ,,,
TARİFİ YOK DEĞİL Mİ?
DAYANMAK NASILDA ZOR,
Hücrelerine KADAR YANACAKSIN Kİ,
SENİ AYAĞA KALDIRSIN O KOR! ..............
..

Yine akşam oldu,akşamın karanlığında başlayan hüzün dolu kabuslu geceler doldurmaya başladı.Bir zamanların hayat dolu,güvenle,cıvıl cıvıl yaşanan gecelerin yerini aldı derin bir sessizlk,kalbine gömercesine,yaşamı yitirmişcesine,öylesine masum,öylesine çocuksu bir düşünce ki; Kahredercesine,gözyaşını içine akıtırcasına,sessiz sessiz ağlıyorum.Kalbimin derinliklerinde hissedercesine,defalarca,milyonlarca yaşanıyor.Aynı an bir kurt gibi kemiriyor içimi.Tıpkı veremli veya kanserli,yaşamını kaybetmeme mücadelesi veren bir hasta gibi.Tedavi imkanı olmayan delicesine bir sevgi savaşı.Onarılması keşke mümkün olsa da tüm mücadeleleri uğruna yapabilseydim.Hiç değilse bir amacım olurdu seve seve verebileceğim herşeyi uğrunda.Adeta kalemimde isyan edercesine susuyor,küsüyor yazmak istemiyor.Kaderin bu acı cilvesini sanki hep yüzüme haykırıyor,acaba ben bunlara layıkmıydım da layık görüldüm,hiç düşünülmeden.Bir zamanların masum yüzü,kızaran,saf temiz insanın yerini kin intikam ve nefret dolu bir şahsiyete terkedebilirmiydi? Bu onda birtakım çelişkilere yol açmazmıydı? İki kişilik arasında bocalayıp durmazmıydı? Bu çarpışmalar arasıda benliğinin.Ama işin başında verilen bir söz vardı,bu sözün hiçbir söze benzemeyen bir yanı vardı,mutlaka yapılmalıydı ve yapılacaktıda.Belki bu yol biraz uzun oldu,olacakta.Bu yolculukta maalesef acı birtakım engeller çıkacaktır ama hiçbir zaman gücünden bir zerrecik dahi kaybetmeden,bir çığ gibi büyüyerek yolunda ilerlemeye mecbursun.Bunun bilinci ve idraki içindesin.Eğer bunu yapmadığın taktirde vazifeni yapmamış aciz ve nankörlükten başka bir kelime bulamıyorum ifadeye.İnsan yaşamında bir takım değer yargıları vardır.İnsan ruhunu ayakta tutan besleyen ve yaşatan.Ruhun ölümsüzlüğünü ölümle cezalandırmak gibi birşeydir adeta.İnsan hayatında toz pembe günler vardır.Siyahların ak görüldüğü,dikenleri acıtmadığı güllerin,affedildiği günahların,affedilmesini bilenler için.İstisnalar vardır kaideleri bozmayan,bozmak isterdim kaide için istisnayı.Bir emel uğruna,güllerin tomurcuklarını açması için.Aklıma bir nikah geldi,bir yemin vardır orda; İyilikte ve kötülükte,hastalıkta ve sağlıkta,ölünceye kadar birlikte diye.Neden insanlar layık olmazlar bazı kutsallıklara,neden ayaklar altına alırlar kutsal bildiklerini.Bu kutsallıklar değilmidir insana yaşam gücü veren,mücadelesinde ona yardımcı olan ve ayakta tutan.Bilmiyorum,bilemiyorum,bilmek istemiyorum herhalde.Bir çocuk gibi hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorum.Keşke yeni doğan bir çocuk gibi ağlayabilsem,hiç birşey bilmeden,tertemiz Dünya'ya ilk haykırışı,ilk mücadele çığlıkları gibi isyan edercesine.Bir akşamın acı hüzünlerini aldım kalemime,içimden geldiği gibi hislerimi duygularımı dökmeye çalıştım.Satırlarımla dertleşmek için seçtim kağıdı,arkadaş kendime.Deşarj olmak boşalmak için,bardağı taşıran damla olmasın diye kelimeler.Seni bu satırlarımla üzmek istemem.Bir mektup olarak değil acılarımı paylaşmak için gönderebilirim sana.Eğer hazır değilsen bunu okumaya bir köşede dursun sonra okursun.Bu satırlarım sana yaşatmak için tekrar bu anı.Kendi benliğim kendi bünyem için.Gelecek için geçmişi unutmamak gerek.Mücadelemiz birlikte olacak,el ele hep beraber,seni hep yanımda görmek istiyorum ama görmek istediğim gibi.Tüm bu acıların güzel ve mutlu sonu vardır,yeterki katlanmasını bilelim.Mücadelemizi verelim,kendi benliğimizden öz varlığımızdan,sevgimizden hiç birşey kaybetmeden.Ölünceye kadar.Seni seviyorum bunu bil yeter.Akşamın esintisinde sonsuzluğa dek.28.Ekim.1984
..

SEVDALI KALBİ ACI KAPLAR


Seni görünce bu kalbim atar yay
Sevdayı çeken kalbi acı kaplar
Yarin bakışları sanki dolunay
Sevdayı çeken kalbi acı kaplar
..

Düşünce gözlerimden yağmur gibi gözyaşı
Sensizlik şarkısını çalar bir meyhaneci.
Sevgi yürekte saklı, asılı mihenk taşı
- Kaf dağında mı saklı şu gönlümün ilacı?
- Seni sensiz yaşamak acı içinde acı.

Damla damla vururum buğulu camlarına,
..

Cocukken kosusturan babamin üzgün annemin hallerinden ölümün üzüntülü birsey oldugunu anlardik.
Cocukluk bes dakika sonra oyuna dalar ölümün üzüntüsünün sis gibi bir sey oldugunu bir kac dakika ya da bir kac saat sonra dagildildigini ölüm buymus demek ki dedigimiz kara bir bulutun üstümüzden gecip gittigini sanirdik.Biraz daha büyüdükce gencligin verdigi ölümün bize erken oldugu daha uzun yillar yasayacagiz umuduyla ölümü düsünmemeye duydugumuz da biraz buruklukla biraz üzüntüyle gecistirirdik,genclik iste kimbilir nerelere dalar giderdik.Gün geldi yas ilerledikce en yakinlarinimizi kaybetmeye basladik iste o zaman ölümün o sogukuklugu sardi bizi.Ölümün acisi ates adi soguktu,Babam diyordun ah babam acisini yüregini deldikce anneye daha cok sariliyordun en azindan o var diyordun.Hic aklina gelmedigi bir anda birden bir aci daha yiyorsun basliyor bedeninin sivalari dökülmeye.o aciyi ne unutabiliyorsun ne
söndürebiliyorsun.Sonra basliyor yakinlarin ölümleri her haberde biraz daha sivan dökülüyor anliyorsun ki her ölüm senin bedenine bir darbe her aci biraz daha sarsiyor seni.Harap bir virane ev gibi bedende ictende distanda cökmeye basliyor.Her virane yerde yesermis yesil otlar yesermis dikkenli dallar görürsünüz ,akitigimiz göz yaslarimizin virana bahcemizde yesertigi aci yesilliktir onlar.
..

Acı nedir bilirmisin?
Çaresiz dertlere düşence anlarsın
Canından çok sevdiğini ellerinden
Yavaş yavaş kayarken
Yüreğin alev alev yanarsın

Bir hastane penceresinden içeri bakmak
..

Dipsiz Kahırların İçine Bırakılmış Gibiyim.. Ne Zaman Sensizliğin Zamanı, Nede Sensizlikte Yalnız Kalmak….Hep Acı Acı Yutkunduğum Bir Izdırabın Çilesi İle Herdem Oluşum….Gözlerime Takılan İrili Ufaklı Yaşlara Bakıp Ağlama Sakın….Solgun Ve Bezgin Bir Gülün Acı Veren Feryadından Başka Bir Şey Bulamasın Ki Gözlerimde…

Hep Sensizliği Yaşayarak Avutabileceğimi Sandım Kendimi….Düşlerin Girdabında En Mefluç Acıların Sağanağına Tutulacağımı Ve Her Yerimden Yara Alacağımı Ne Bilirdim Ki….Ahhhhhh, Bir Gülüşüne Neleri Vermez İnsan, Hani Diyorum Ya, Hani Şu An Yanımda Olsan, Tutsan Titreyen Ellerimi….Isıtsan Bakışlarınla, Fırtınaya Tutulmuş Bedenimi, Sarsan, Kucaklasan Ve Hiç Bırakmasan…..Ahhhhh, Bir Hayalden Öteye Gidemeyen Şu Sözlerde, Hep Mutsuzluğumu Bulur Ki İnsan…..

Sensizlik, Koyu Bir Karanlık Gözlerime, Mil Çekilmiş Gibi Acı Ve Izdırap Dolu, Ağlamalarım Bile Dindiremiyor İçimdeki Burukluğu….Hep Terk Edilişlerin Şarkısı Çalınıyor Yüreğimde, Çiğ Tanesi Gibi Düşüyorsun Düşlerime, Senin Yokluğuna Alışmak Ne Kadar Zor Bir Bilsen….Bir Bilsen Sensizliğin Tahammül Edilemeyen Acısını, Bir Bilsem Gözlerimin Artık Ağlamaktan Sukutu Hayale Uğradığını….

Gece Katran Karasını Örterken Yüreğime, Bir Ahhhh Çekişin Yankıları Yakar Yıkar Gecemi….Sensizliğe Yazılan Ne Kadar Şiir Varsa Boş….Sensizliği Anlatmaya Yeter Mi Sanırsın Bunca Harf, Bunca Kelime….Düşmüşüm Sensizliğin İçine, Ne Gözlerim Anlatabildi Bendeki Seni, Nede Yüreğim Dile Geldi Söyleyebildi…Hep Suskun Kaldı Bakışlarım, Islak Bir Gözyaşı Oldu Sayfalara Sessiz Ve Sakince Akışlarım…Ve Sen Gidiyordu Gecemden, Belki Bir Daha Dönmemecesine, Belki Bir Daha Sevmemecesine….
..

Seviyorum deyince inandım aşka
Hiç aklıma gelmedi acı çekerim
Nereden bilirim aşkın amacı başka
Gitti yüzüm gülmedi acı çekerim

Gittiğine yanmadım yaktı içimi
Ölmeyi istiyorsa kendi seçimi
..

Darbe gecesi sela acı acı okundu,
Bu darbe girişimi bana fazla dokundu...
..

yaşamak acı
ve sevdiğin kadar yaşarsın
sevgin kadar yaşarsın

sevdiğim
inandığım
düşlediğim
..

Yolunda dondurdun beni
Açmadan soldurdun beni
Acı hülyam, yaban gülüm
Gözünle öldürdün beni

Karlı dağlar yolun olsun
Tipi boran dolun olsun
..

Acının adı yok
Acının tarifi yok
Acının rengi dini yok
Acı her iklimde acıdır
Acı annelerin yüreklerinde
Acı yetimin göz yaşında
Acı yanı başımızda
..

Aşkın yolu çalı, diken
Aşkla yanan gülde acı
Aşk uğruna çile çeken
Sevdalı gönülde acı.

Sevdiğini söylediysen
Vallahi çok şanslısın sen
..

‘Hayat herkes için acı, çünkü benim dilediklerime sahip olmuş nice insanlar gördüm, onlar da mesut değildi’diyor Balzac..Evet aslında neresinden bakarsak bakalım hayatın özü bakımından acıdan başka bir şey olmadığını daha iyi anlayabiliriz..İnsanoğlu işte bu yüzdendir ki yüzyıllardır birçok şeyi tanrılaştırmış ve onun gölgesinde acılarının ölümden sonra nihayete ereceğine inanmışlardır. Ta ki peygamberler gelip daha büyük bir ilahi gücün olduğu mesajını verene kadar insanoğlu olur olmaz herşeye tapmak durumunda kalmıştır. Ben en çok inançsız insanlar için üzülürüm..Kendim için değil, onlar için rahatsız olurum..Herşeyin bu dünyada başladığını ve bittiğini düşünmek acının gerçekliği karşısında nasıl rahatlatır ki insanı.Tanrı’nın varlığına ve öbür dünyaya inanmak çekilen acıların bir nihayeti olacağını ve bunu büyük bir mükafatla ödüllendirileceğini düşünmek derin bir yaranın üzerine sürülen melhem gibidir.

İnsanoğlunun hayatı anlaması ve doğru yorumlaması bazan çok zaman alır ve bazan da hiçbir şey anlamadan yolculuğunu tamamlar.

Arthur Schopenhauer hayatla ilgili şöyle der; .’ Hayatın birinci yarısı, mutluluğa karşı duyulan yorulmak bilmez bir özlem olduğu halde, ikinci bölümü acı dolu bir korku duygusuyla kaplıdır.Çünkü mutluluk denilen şeyin sadece bir kuruntu olduğu ve acıdan başka bir gerçeğin bulunmadığı farkedilmiştir artık. Aklı başında insanların, yakıcı zevklerden çok acısız bir hayata yönelmeleri bundan ötürüdür.Gençliğimde kapının zili her çaldığında kalbim sevinçle doluyor ve kendi kendime ‘oh ne iyi, işte yeni bir olay! diyordum.Ama yıllar geçip olgunlaştığımda her zil sesinden sonra şöyle düşündüm…Yine ne var! ..Evet aslında Arthur Schopenhauer’in bu düşüncesi herkesin zaman zaman düşündüğü türden şeyler..Ama bazan gözlerimizi kapatıp derin düşüncelere daldığımızda nasıl ki herşeyi bir kenara bırakıp yaşamın zevklerinden payımıza düşenleri almamız gerektiğini düşündüğümüz oluyorsa, bazan da gözlerimizi normalden daha çok açıp bütün yemişlerin ve zevklerin aslında küçük kandırmacalardan ibaret olduğunu kabul etmek ve acını hayatın içindeki en nihayet duygu olduğunu bilmek gerekiyor.

Acı için söylenmiş birkaç sözle yazımı nihaytelendirmek istiyorum.. Mesela Cervantes’Bütün acılar azalır yeter ki ekmeğim olsun’ der.
..

Toplumsal maliyet,
Fena halde kabardı,
Hassas olan hastalandı,
Tortusu bize kaldı,
Ne acı.

Doğruyu yanlış adamlar savununca,
..

Deyin sevdiğime, çabucak gelsin
Kalpteki bu acı, hasret mi dersin
Tek tesellim aşkımız, bir de sensin
Kalbimde bir acı, bir de sen varsın

Niçin ayrıldık biz, kahroluyorum
Bu derdimle, teselli buluyorum
..

Her ölümün arkasından gelen her acı
Yürekte daim kalacaktır o sancı

Birikmiş ne varsa acı tatlı beyninde
Acı çekme hiç boşuna bitecektir ölünce

Bulamıyorsan seni anlayacak birisini
..