Onunla ayrılışımızın
Son anısıdır vapur dumanı,
Maziye karışacak acı seslerin
Son çığlığıdır vapur figanı.
Ayrılığın acı gülüşünü okurum
Geride kalan
..
Yine aynı yerde, yine sende buluyorum kendimi. Bende bıraktığın taddan mıdır unutamayışım ya da senı kendımden cok sevısımden mıdır bu cefa? Bilemiyorum. Defalarca söz verdiğim halde kendime, aklıma gelmeyeceğine, gözbebeklerimde seni taşımayacağıma yemin ettiğim halde yine sendeyim. Gulusunde sakladığın aşkın mayhoş şarabını unutmak mumkun mu ki Tanrı’ya seni bana geri gondermesi için ettiğim duaları keseyim? ya da kayan her yıldızda seni dilemekten vazgeçeyim bir anda.vefasızlık olmaz mı bu? Hiçbir şey olmamış gibi, yaşanmışlıkları yok sayarak. Sevmemis, hissetmemis, hic ozlememıs gibi. Senin yaptığın gibi. O zaman farkımiz kalmaz -kı acıya katlanmamın tek nedeni senin gibi olmayısım ve gecmıse saygımdandir. Biliyorum artık sevmeyecektim deli gibi. Tebrizi’nin mevlana icin yandığı gibi yanmayacaktım, ya da özlemeyecektim rakı masasındanki bir balığın denizi özlediği kadar. Sana yazdığım yazıları atarken sen de gidecektin usul usul, adım adım hayatımdan.çünkü seni sensiz yaşadığım her an yıprandığımı bilecektin. Hergun biraz daha eridiğimi hissedecektin bir önceki gune nazaran. Sana her dönüşümde biraz daha parçalandığımı görecektin. Yüreğimde acın, aklımda sözlerin. Bana kalan tek şeyse gereksiz fakat bir kesik kadar acı ve gerçekçi yokluğun.imtihanımızın ayrı kaldığımız zamana dayanmak olduğunu söylerdin; oysa şuan ben senin yokluğunla sınanıyorum. Ve geçebileceğimi sanmıyorum bu defa.Diğer sınavlara benzemiyor ki bu sallayıp çıkasın. Bataklığa saplanmış gibi her çırpınışımda biraz daha batıyorum. Özlem mi bu? Yoksa aşktan mıdır? Peki ya aşk nedir? Özlüyorum, acı çekiyorum, parçalanıyorum; ama aşktır diyemiyorum. Nasıl derim ki bu aşktır diye zira ben kendime yaşıyor bile diyemezken..
..
S iyah gece, siyah gün, siyah güneş,
O rtalık ölü, yürek ölü, yarınlar ölü,
M atem bile mateme girdiyse karasında,
A cı gece de, acı kara çizmede, acı gözlerde,
Rengi kara gözyaşıydı, akan yüreklere...
..
Ağzı süt kokan,mâsum bebelerden
Gözü yaşlı,yüreği yanık analardan
Aksaçlı,beli bükülmüş ninelerden
Size bir acı haber getirmişem.
Gönlü kırık,küskün babalardan
Ak sakallı,iki büklüm dedelerden
..
Ben seninlede acı çekiyordum sensizde
Ama ben hep seninle çekilen acıdan yanaydım
Oysaki sevgili
Hiç acı çekmemekte vardı...
..
Saat tam 12.00. Yokluğun beni çıldırtmak üzere. Boş durdukça aklıma geldiğin için kitap okumaya karar verdim. Ama her satır, her söz seni anımsattı bana. Delirmeye başladığımı düşünüyorum. Nereye baksam oradasın. Sana mesaj atmak için deli oluyor kalbim. Mantığımsa hiçbir seyin değişmeyeceğini savunuyor. Gelen her mesajı senden gelmiş olma ihtimalini duşunerek heyecanla açıyorum. Seni aradığım farklı bedenler bana sadece acı veriyor. Nefes almak zor geliyor artık, göğüs kafesimde bir yerlerde sıkışıyorlar. Sadece varlığını hissetmek istiyorum. Hayır, bedenini değil, sadece varlığını. Buralarda, yakınımda olmana gerek yok. Oralarda bir yerlerde olsan da benimle olduğunu bilmek istiyorum. Ağlarken beni avutmanı, guldurmek için uğraşmanı, guzel sozler soyleyıp ıyi hissetmemi sağlamanı özledim. Seni özledim. Sesini özledim. Bana kızmanı özledim. ‘Yapamıyorum, olmuyor’ demiştim ya ayrılırken. Sensız hiç olmuyor. En acısı da senin hiç haberdar olamayacağını bile bile onlarca yazı yazmak. Yazı yazmak kötü değil, bir de aşıksan. Kalemin dilin olur, sözcükler kendiliğinden dökülür kağıda. Yazarken yorulmazsın, bir şeyler yazdığını fark etmezsin bile. Bazen saatlerce yazarsın. Herkes anlayamaz ne yazmak istedığini. Yalnız aşıklar duyabilir kelimelerini yakarışlarını. Yalnız aşıklar anlar dilinden çünkü acını paylaşırlar. Her yazında kendilerini bulurlar, onları anlattığını dusunurler. Aşıklar aynıdır. Acı çekerler. Daha hayattayken ölüp dünyada cehennemi yaşarlar. Dillerinden ancak kendileri gibi olanlar anlar.
..
Öyle sevdim ki yeşil gözlüm seni
Mecnun hiç sevmemiş Leyla'yı aşkımın yanında
Ferhat hiç acı çekmemiş Şirin'in yokluğunda
Kanayan bir yara saplı bağrımda
Sen varsın gözyaşlarımda
O acı tatlı hatıralarda
Duygularımı sığdıradım sayfalara
..
Hayat gülmektir bazende ağlamak
Kendi yaptıkların, tuhaf da olsa
Alay ederekten, aşkı bağlamak
Gülerekten bende acı kaybolsa
Yüreğinden atıp silebilirsin
Kaderine beni dizebilirsin
..
Yare şiir yazmak, candan istedim
Ben hep yazdım oda, beni dinlerdi
Hisseme düşecek, sevgi istedim
Acı çekip uzun, uzun inlerdim
Unutamam onu, yıllar geçsede
Hayat bana onsuz, ömür biçsede
..
Acı gerçekler ömrümün bitiş noktası oldu
yalan dünyada hayatım çıkmazlarla doldu
çaresizliklerle dolu yüreğim kahroldu
dünyada rahat rahat yaşamak bana haram oldu
acı gerçekler beni benden aldı
yüreğimi yaralayarak dertlere saldı
..
Yaşanması gerekenler saadet, keder ve acı
Hepsi defter-i kebir de yazılı
Bunları tatmayan tek kul yok
Ne olurdu sadece aşk da acı olmasaydı
..
Sevgi Der Acı Çek
Sevgiler sonsuzdur yaşatılması gerek
Ayrılık mecburdur yaşanması gerek
Alacaksan zevk sevgiden acı çek
Sonu hep aynı mutlulukla bitecek
..
Of yine aynı şey
Yine acı yine keder
Bu kadar acıya dayanamam
Benim kader'im bu
Kader'imi elimden gelse değiştirirdim
Alın yazım bu benim
Of yine aynı şey
..
ilaç verdi doktor sustu acı
öyle sırıtkan kustu acı
hakim bey haberin olsun
bu durumdan herkes davacı
..
Ruhları alınırken acı çekeceklermiş,
Aşağılanacaklar, azap görecelermiş…
Bu ne acı şeydir ki inkâr ruhlara terstir,
Rab’be şaka yapılmaz, tevhit hep hakikattir…
(2012)
..
Sensiz olmuyor benim hayatım
Ümitsiz geçiyor bu yaşantım
Sevgilim beni biraz anla
Sensiz çok acı hatıralarım
.............................................................
Sanma ki bu dünyada yaşarım
Ancak acılara acı katarım
..
bir uçurum kenarındayım
ne yöne dönsem acı
acı çekmek oldu hayatım
hayatımın adı acı oldu
hayat boyu koşturdum
bir tutam sevgi huzur peşinde
bin bir zorluğu sırtlandım
..
Annem ağır hasta doktor
Her yanım ağrıyor diyor
Hem yemiyor,zor yürüyor
Yardım et yarab,Annem acı çekiyor
Neden kalçam ağrıyor diyor
Söylemeye dilim varmıyor
..
Acı buket!
hayatta bir çok acı yaşarız.
ve belkide bunların içinde.
etkisinden kurtulamıyacağımız tek acı.
o acıdan kurtulmaya çalıştığımız zaman
yaşadığımız acı dır.
..
Çaresiz düştüm gurbetin yollarına,
Dediler gurbet başlar burada,
Açı tatlı geçer günlerin aldırma,
Çok acı geldi gurbetin suyu ilk günden.
Anam geldi ilk günden aklıma,
Gözlerimde süzüldü yaşlar bir anda,
..
Acı şiirleri kısa ve uzun olarak ünlü şairlerden acı ile ilgili şiirler ve sözleri
Bir çocuk bakarken miskin ve bitkin
Bin parçaya bölünür dünya gözümde
Bakıp geçivermek başka bir acı…
Toprak nasıl kayarsa yerinden
Taş nasıl düşerse yüksekten
Yaprak nasıl koparsa dalından
..
(Deneme )
Bırakıp gitmek çözüm olsaydı gidenlerin hepsi ihya olurdu.Oysa ne gidenler kaybolup gitti bu coğrafyada,ne kalanların gönlündeki fırtınalar dindi.Özlemler,hasretler ve acı dolu günler bir birini kovaladı .Gözyaşları akıp gitti öylece.Gitmek kimsenin işine yaramadı.
Düşünüyorum da ,gitmene sebep olacak ne yaptım diye.İnanki aklıma bir sebep gelmedi.Hani hep derdin ya “ sen de akıl olsaydı..” diye.Doğru söylüyorsun,bende akıl olsaydı ben bu durumlara düşecek adam olur muydum ? Hiç bu kadar avaz avaz haykırır mıydım ? Kendime yaptım ne yaptıysam.Sevdim,hem de çok sevdim.Sensiz geçen saniyelere tahammülüm yokken,şimdi büsbütün yoksun.Burnumun direği sızlıyor,içim kan ağlıyor.Kendi gölgem bile bana ar geliyor.Ne yaşadığım günler umurumda,ne geçen günler heybemde bir yer işgal ediyor.Bir avuç pişmanlığım olsun isterdim.Sevdiğime,bu kadar bağlandığıma,bu kadar yandığıma pişman olmayı ne kadar çok isterdim.Ama yok,yok işte.Seni seviyorum ve ömrümün sonuna kadar da sevmeye devam edeceğim.Gönlümde sana ayırdığım yerini hiç kimseye vermeyeceğim.Sen benim başımın tacı,yüreğimin tek sahibisin.Bırakıp gitmekle sadece hayatımda olmayacaksın.Ama büsbütün benimsin zaten.Sana dokunamasam da,kokunu alamasam da,başını göğsüme yaslayıp uyumasan da benimsin.Her anım,her saniyem seninle dolu.Belki karşıma çıkmasaydın sevmenin bu kadar güzel olduğunu bilmeyecektim.Romanlarda okurdum sevenin acı çektiğini,sevilenin acı verdiğini.Her acıya rağmen sevmekten vazgeçmeyenlerin budala olduğunu düşünürdüm.Romandır işte deyip,sonunu merak ederdim.Daha yarıya gelmeden sevilenin bir hiç uğruna sevenini yok saydığını okudukça,içimden nefret beslerdim ve isterdim ki romanın sonunda sevilen sevene gelsin,bütün pişmanlığıyla kapıya dayansın.Ama hiç böyle bitmedi okuduğum romanlar.Seven her zaman acı içinde kaldı ve sevilen hayatını bir başkasıyla yaşadı.
Sonumuz böyle olur mu bilmiyorum,ancak eğer böyle olursa da sana kırılmam.Sen mutlu olursan bana yetiyor zaten.Hem gayem seni mutlu etmek değil miydi ? Mutluluğu beraber yaşamak elbette tek arzumdur ama,eğer benimle mutlu olamayacaksan ben buna alınmam.Ben,seninle hiç karşılaşma ihtimalimin olmamasına rağmen sevdim.Yıllardır geleceğin günü bekliyorum,hiç gelmeyeceğini bile bile.Galiba hayatımın en acı tarafı da bu.Beni sevdiğini biliyorum,ya da ben öyle zannediyorum.Yoksa ne diye bunca senedir benimle zaman kaybı yaşayasın ki ? Gecelerin büyük bir kısmını bana ayırdın,benimle yazıştın.Gün oldu beraber güldük,gün oldu beraber ağladık.Gün oldu,her ikimiz de ağlamamıza rağmen bunu bir birimizden sakladık.Yani her ikimiz de gayet güzel yalan söylüyorduk.Bir birimize inanmamamıza rağmen ,bunu hep yaptık.Şimdi ne alemdesin,nasılsın bilmiyorum.Keşke bir haberin gelse de, nasıl olduğunu bilsem dünyalar benim olurdu. Benim seni merak ettiğimi biliyorsun,uykuyu gözlerime haram kıldığımı da..Buna rağmen bana yokluğunun acısını yaşatıyorsun ya, aklım almıyor.Keşke çıkıp sevmediğini söylesen belki bu kadar acı duymazdım.Kim bilir ,belki de gerçekten de sevmiyorsundur.Aklım gidip geliyor.Gel gitler arasında nefes almak zordur be gülüm.Hangi kitapta yazar, seveni böyle acı içinde bırakmak ? Yarım bırakmak,yaralamak,yârdan atmak.Kör kuyularda can çekişen bir esir gibiyim şimdi.Hangi yana tutunsam elimde kalıyor.Hani kıyıya yanaşsam limansız kalıyor.Benim senden başka düşüncem yok.
Bütün iklimlerden uzak bir mevsimsin gözlerimde.Yıldızsız gecelerde içim kan ağlaya ağlaya sabahlıyorum.Sen,kokusunu bilmediğim bir çiçek,uzanıp tutamadığım bir ömürsün.Güz rüzgârlarında yaktım gurbet türkülerini,her kese aykırıydım,sana tutsak.Sevmenin bu kadar suç olduğunu bilmezdim ....
..
Kac zamandir ozlem hasret duyarim
Gonul kapisini acmaya geldim
Ister sevgilim ol Ister sen dost kal
Bir aci kahveni icmeye geldim
Yine senli benli muhabbet edip
Siirler okuyup sarki soyleyip
..
Düşlerim beni yoruyor rabbim. Sessiz bir gecede düşlerimi sana emanet etmenin teslimiyeti içinde yüreğime sonbahar dolduruyorum. Yeni bir başlangıç olması gerekirken her ilkbahar, neden güzleri yaşıyor gönlüm? Sevinçlerimin hüzne dönüştüğü bu mevsimin adı ne? Hüzün neden sevinç oldu? Ayrılıklar neden üzmüyor artık beni? Bu acımasız fikirler ne zaman girdi aklıma?
Bu puslu yüz bana mı ait rabbim? Her doğum günümde nefes nefese aynanın karşısına geçiyorum ve her yıl daha silik buluyorum yüzümü. Gözlerim acı acı gülümserken kaybolanlara, ellerimden sonsuzluk tutuyor. Yenilginin kekremsi tadını hücrelerime çekmeye hazırlanırken, cenneti hayal ediyorum. Ve ömrümün yalanlığını, aşkın tek gerçek olduğunu daha iyi anlıyorum...
Dün bir şarkı duydum, kalbim acıdı! Neden rabbim? Çehremi aydınlatan nurundan istiyorum şimdi. Ellerim sana açılırken gönlüm hep başka alemlerin türküsünü söyledi. Her şeye senin adınla başlarken, dilimden adın düşmezken, kalbim nurundan mahrum kaldı. Affet...
Şimdi yeni umutlarla, yine senin adınla, yeniden başlıyorum! Biliyorum ki sen, yeniden başlayanların yardımcısısın. Niyetimi yoluna adıyorum rabbim. Hayallerimden sımsıkı tut, bırakma beni hiçliğin karanlık girdaplarına...
..
Başlangıç çok iyi olur
Sonra dostluk kurulur
Zamanla gönül yorulur
Acı biber gibi sevda
Evlilikten konuşulur
Hep sık sıkta buluşulur
..
