Acı Yumağı Şiiri - Resmiye Mümün

Şimdi ‘Gel tekrar deneyelim’ diyorsun
Bu kaçıncı tekrar hatırlıyor musun?!
Tekrarlanan acılar çoğalıyor
Büyüyor, büyüyor
Ve sonunda öldürüyor
Ne güven, ne aşk
Sadece acı bir hatıra
İçimdeki acı yumağı
Senin eserin biliyor musun?!

Oysa bir zamanlar ne ümitler bağlamıştım sana
Bu adam çok farklı diyordum kendime
Farklı konuşuyor, farklı gülümsüyor
Üzülüyor, ağlıyor
Saf ve temiz yürekli
Öylesine yakıştırmıştım yüreğime seni.

Oyuncu olduğunu nereden bilebilirdim
Ben hiç oyuncu olmadım ki
Hep yüreğimle sevdim sevdiğimi
Rol yapanları da bir daha hiç sevemedim
Ama hep affettim
Vicdanına bırakarak sahte sevgilerini...