Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar. Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur. Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Devamını Oku
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Acılar bahçesinin mahzun çiçeği!.. Ne mutlu bize ki senin gibi öpülesi ellerimiz var... Sen de bunun tadını çıkar... Bu acılarını bir tarafa bıraksan ondan da tad alacağın yok ya..
Bayramını kutluyor... Önünde saygıyla eğiliyorum...
Senin yürek denizinde salon şiirleri gitmez zaten...
Niye hayıflanıyorsun bile demiyorum.
Çünkü sen böyle zevkler edinmişsin..
Görüyorum ki
Bir çoğunun yüreğine
Bu sayede
Duygu çınarları ekmişsin...
Tertibim...
Sadece bir tane olduğunu bilememişsin...
Yürek yanar, can yanar, ve insanoğlu bir an yanar. Hayat sürer, yaşamak alışmaktır olur. İnsan varsa pislik te vardır temizlik te, pisliği de insan oluşturur temizliği de.Pislik bölüşülemeyen mal nedeniyle doğar, dünya malını bölüşemiyorlar , bunlar oluyor, senin şair yüreğin yanıyor, can yüreğin yanıyor, sonra ne oluyor, ben acıya şiir yazdıkça sonradan bunları düşünüyorum. Ama ünlü deniz yıldızı hikayesi geliyor aklıma görevimi yaptım diyorum, sevgiyle kal.
Şiirinizdeki düşünceyi ne kadar telaffuz etsek az gelir...
Tebrikler...
iki elimizarasına aldık başımızı ve çöktük masamıza. hiç olmazsa, hiç olmazsa bayramların tadı değişmese. ne kalıyor hayattan geriye... belkide bu bayram herkes iki kişilik kutlamalı ve daha bir coşkuyla yaşamalı bayramı. ama nerdeeeeeee.....
sevgiler
'ne anlarım ben bu bayramdan'
yalniz degilsiniz dost. yüreginde zerre kadar insanlik olan herkes sizinle ayni fikirde...
tebrikler.
Siralandik, onlarca, yuzlerce, binlerce tabut sirtimizda, kabristan yolunda.. gözümüzde yaslar, icimizde kinle nefretle... Dönüste baslar bükük, taziyeye gittik...Sabah kalktik, her taraf kipkirmizi, kirmizinin ortasinda bembeyaz bir ay ile yuregimizin yildizi... ôlenlere rahmet gönderik dileklerimizi... Teröre gerdik gögsümüzü, dik tuttuk basimizi, kaldirdik yüzümüzü.. Gelin giden kizin 'hem aglarim, hem giderim' dedigi gibi... Aglayarak gömdük sehitlerimizi, hemde basimiz dik karsiliyoruz bayramlarimizi... Böyle bir ulusuz biz binlerce yildan beri.. Bir yürekte toplandi yine her bir neferi.... Degil mi, Aysenur, dostum?
bu bayram hiç tadım yok
cebimde kurumuş öksüz lokumlar
cenazeler geçer kaldırımlardan
tahtaları kırmızı,taşıyan kırmızı
ne anlarım ben bu bayramdan
Aynen öyle sevgili Aysenur.
Yine de iyi bayramlar diliyorum sana, yakinlarina ve tüm ülkem insanlarina, yutdisinda olanlara. Bayram koprü olsun tüm insanlarla aramizda...
Bugün bayram günü derler alem eğlenir
sen benim vekilim ol başın için
dertliler oturmuş derdin söyleşir
etme intizari gül başın için
Güzel bir türküdür. şiiri okuyunca aklıma düştü. Yaşar püllü
acı seker dedıgımde dedemın oldugu gun gelır aklıma.... o da agdalı bır seker gıbı yanık yanık damagıma yamısmıstı.. ve her seker dedıgımde yanık kokusu da burnumda sızı.............
sevgıyle kal daıma,
Bu şiir ile ilgili 19 tane yorum bulunmakta