Acı Meyve Şiiri - Uğur Musab Şahin

Öfke tohumları, acı meyve verir.
Tatlı tatlı yiyenler, acı acı geğirir.
Kendini başkasının yerine koysan.
Daha az yanılırsın, nefsine sorsan.
Sık ziyaret usandırır, seyreği üzer.
Ziyaret, yerinde, zamanında güzel
Susan cahil, cahillerin de filozofudur
Uysal atın tepmesi sert, cahil cesurdur.
Güzellik şaraptan serttir, seveni çarpar.
Gözlerin güzeli, çirkin bakışlar saklar.
Şirinlik göz zevki, ruhuna ıstırap verir
Kölelik esaret değil, esaret köleliktir.
Köleler hem eşitlik, hem adalet ister,
Efendileri, hiç umursamaz es geçer.
Köleler yine sabırla, bir ömür bekler
Soylular sıktıkça da kopar, kemerler
Oysa niyetleri özgür, hür yaşamaktır.
Efendisi, çektikçe çeker, koparmaktır
Köleler yorgun ve bitkin hem çaresiz
Asiller, vurdukça vurur yükü semersiz
Köleler, “değişsin bu düzen” isterler.
Efendiler düzeni hemen değiştirirler.
Düzen değil de, düzülen değişmelidir.
Efendiler değiştirmez, düzüleni bilir..
2002