Artık
Öfke dolu meyve vermesin
İçimdeki karanlık
Savursun bir tanyeli
Kollarımdaki boşluğu
Beni aşıp giden varlığa
Oysa bilirim
Bizim içindir çağrısı ölümün
Avuntusuz geçer bazen zaman
Çiçeklenmez bizi biz yapan türeyiş
Tam,
Eyvah!
Yetesiye yaşadık mı
Diye düşünürken
Ansızın ışırldar hatıralar
Bağışlar çocukluğunu insan
Yok olur birden bire yakınışlar
Kayıt Tarihi : 17.4.2021 15:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yok
TÜM YORUMLAR (1)