Acı Kavak Yayla Şiiri - Hasan Arpaci

Acı kavak yayla çukur türevi,
Yollarında taylar gibi gezeriz.
Kimimiz Yörüktür bizler Bedevi.
Vadileri kartal gibi süzeriz.

Bahar gelir yeşil olur meralar,
Okul biter çoban olur danalar,
Çocuğuyla gurur duyan analar,
Olsa da biz kaçar gene yüzeriz.

Mevsim düşer ekin biçer ahali,
Kimi çeker tarla tapan hayali,
Çalışmaktan kalmaz artık mecali,
Harman vakti duman olur tüteriz.

Kös dağın da yeşil olur mevsimler,
İlkbaharda başlar ağaç kesimler,
Madan dağı killik gibi isimler,
Ruhumuzda birlik olur gezeriz.

Keşeni harmanı sormayın gitsin,
Gece gündüz çalış durmayın gitsin,
Okuldan ahırdan kalmayın gitsin,
Gene de hayatı biz çok severiz.

Karasaban dirgen tırmık anadut,
Zamanı gelince çeltiği kurut,
Sonra pazara var belki bir umut,
Doğarsa bu yılda elbet güleriz.

Eskiler hep tarih oldu gidiyor,
Ömür böyle teker teker bitiyor,
Güneş bile akşam olup batıyor,
Bizde bir gün haber salıp gideriz.

Şadıman bölgesi aşıklar yurdu,
Gönüller orada kıyama durdu,
Gökle yer birleşti lütuf buyurdu,
Hikmetini anlar bir şey demeyiz.

Hasan’ın gözleri güzeli görür,
Zambaklar açınca kırlara yürür,
Yılanı çıyanı görse öldürür,
Bizler zaten başka bir şey bilmeyiz.

H. Arpacı, 1978, Ortalıca