Acı Gecelerin Köstekli Saati

Fabrikaların karanlık gizemli dumanlarından kalma , biraz da odamda ki
küçük sobanın isin den durma karanlık var burada.

Perdelerim de durmaksızın akan yorgunluk nehri , yalnız bir o kadar yorgun
ve haşmetli olan geceden kalma gür yağmurun sabaha bıraktığı taze çiğler ile temizlenecek galiba.

Pencerem de bir küçük papatya saksısı vardır , ismini bile koydum " DeliSevda"
Şimdi sen soracaksın neden delisevda ? . Delilik değilmidir gerçekten severken
seviyor sevmiyor diye saçma bir oyun için , aşkı basit bir yol ile sınamak için kullanılacağını bildiğin halde gelmek dünya ya.

Çok şey var bu şehrin sokaklarında
Mesela bir sokak'ta hüzün vardır sevgilisinden ayrılmış, sözde "ayyaş" dediğimiz dertli bir adam , belki de içerek kurtulabileceğini sanıyordur acıdan zannımca...

Başka bir sokak başında umut vardır...
Bir gün geri döneceğini , bir gün onuda birisinin seveceğini belki de
belki de çok daha başka bir yerde , narkoz kokan bir binanın mavi kapılı bir koridorun duvarlarında yaslanmış ve elleri açılan sema'ya . " Ne olur tekrar görmeyi nasip eyle bana " kelamlarıyla haykırıyordur Allah'a

Bu şehir'de bu ülke de hala umut hala acı ve hala aşk var zannımca
İşliyor bir köstekli saat gibi , ölüm zamanı da saat 12 yi vurunca demek galiba...
Ee, Ne yaparsın sevdiğimizi haykıramadıklarımız öldükten sonra anlıyoruz bazı değerleri bu dünya'da... Yani büyü bozulunca...