Kimsesiz gidişimdir, “belki”nin sayacında;
Devrik söz oldu ömrüm artık kendinde değil.
Aklım zihnime çöktü zamanın kayacında,
Virâne tabutumda çaresizlik yok değil.
İncir kuşları korkmuş, bülbüller gülüşmüyor
Sezip düşündüklerim hayra alâmet değil.
Esrik sanki bedenim, avucum titreşmiyor.
Kalemimin çizdiği gayrı dünyalık değil.
Tenim elin omzunda salıntıdan ürküyor,
Yolculuk bildik değil, istikâmet hiç değil.
Beyaz takım elbisem vücûdumu örtüyor,
Sunulan üç arşın yer bu kez emânet değil.
Yalnız kalmış düşlerim sorgucun yazdığında
Kanun olup kalıyor yasa dünyalık değil.
Evren günlüklerimi savcı her andığında;
Göz bebeğim üşüyor, sonum pek aydın değil
08.05.2006 07:53:00
Kayıt Tarihi : 8.5.2006 07:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şairane kelimeler farklı bir eser çıkarmış ortaya, kutluyorum, saygılarımla
Çok güzeldi duyarlı yüreğinize sağlık
Saygılar usta kaleminize
Saygıyla,
Emine Ersin
TÜM YORUMLAR (20)