Ne gece yarısıydı
Ne sabah alacası
Ne Eylül'dü
Ne erken bahar havası
Dönüp baktığımda geriye
Posa değildi kalan
Sevgimin binlerce hatırası
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Sevmek aslında acı çekmektir karşılıksız bir sevda ise usta keşke sevenler
mutlu olsalar fakat tam tersi bence emeğinize sağlık tebrik ederim saygılarımla
şairimiz, sevdanın yaraları iyileştiren gücünü 'Ben hiç acı çekmedim Seni sevdiğim için' için dizesinde özetlemiş; ve bu durumda ne gece, ne sabah, ne de aylar ve mevsimler geriye kalan şey bir 'posa' değil, ''binlerce hatıra'' olarak karşımıza çıkıyor.
ve okuyucuya da sevdanın acı yönlerine değil de, hayatın zorluk ve acılanrında geriye dönüp bakıldığında avuntu bulacağı hatıralarına bakmak kalıyor; bu gerçek de aslında bir anlamda okuyucuyu şiire ve sevdaya sarılarak yaşamaya davet etmekte.
teşekkürler üstad.
Ne mutlu böylesi sevgiler yaşayanlara.
Yaşam boyu mutluluklar sevgili Tevfik.
'Ben hiç acı çekmedim
Seni sevdiğim için' Öyle diyorsanız öyledir sevgili kardeşim. Tebrikler. Acılardan uzak mutlu bir yaşam dileğimle.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta