İnsanlar acı çekerek olgunlaşır,
Acı çekmeden sevgiye ulaşılmaz.
İnsan oğlu acının izini taşır,
Acı çekmeden sevgiye ulaşılmaz.
Dertli ise insan ona çare arar,
İnsanlar acı ile Hak yola girer.
İnsan acı çekerek kemale erer,
Acı çekmeden sevgiye ulaşılmaz.
Dert kulun sırtındaki yükü aşırır,
Çile özde sevgiyi kalpten taşırır.
Bu dünyada acı insanı pişirir,
Acı çekmeden sevgiye ulaşılmaz.
Aşk özde olan duyguları yetirir,
Sevdasızlık kalpteki aşkı bitirir.
Çile cümle kulları aşka götürür,
Acı çekmeden sevgiye ulaşılmaz.
Yusuf sevenin gönlünde çiçek açar,
Seven ölmez Abı Hayat suyu içer.
Sevginin yolu acı yolundan geçer,
Acı çekmeden sevgiye ulaşılmaz.
Kayıt Tarihi : 18.8.2020 12:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/08/18/aci-cekmeden-sevgiye-ulasilmaz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!