Acı Çeker İnsanlar Şiiri - Süleyman Zaman

Bütün insanlığın baş belasıdır
Her dönem dünyada, Emperyalizm
Demokrasi sözü, hep cilasıdır
İnsanlığı bozan, Emperyalizm

Güven duyulmasın, hiç dostluğuna
Kanlar kusturuyor, o insanlığa
Petrol kartelinin, tüm çıkarına
Yapar savaşları, Emperyalizm

Kan içinde Bağdat, patlar bombalar
Her gün, her an akar, masumca kanlar
Kadın, çoluk çocuk, korkuyor canlar
Acımadan vurur, Emperyalizm

Bomba dumanından, utanır bulut
Düşmanlık artıyor, bitiyor umut
Tanımaz dünyada, sorulmaz boyut
Her yere ulaşır, Emperyalizm

Artar düşmanlıklar, nerde sevdalar
Güçsüz kalır elbet, örgütsüz canlar
Kendisinin olsa, bile tüm hanlar
Gine doyumsuzdur, Emperyalizm

Film izler gibi, izle(ni) r savaşlar
Daha da kötüye, gidiyor hallar
Sevgiye kapanmış, o güzel yollar
Sevgiyi yok eder, Emperyalizm

Gökyüzünden yağar, yağmurca füze
Bilinçli, kararlı, halk, gelmez dize
Onca yokuşlardan, çıkılsa düze
Yok olur o zaman, Emperyalizm

Yirmi yıldır Irak çekiyor acı
Emperyalist olur, her an umacı
Yüreklerde vardır, bitmeyen sancı
Nice suçlar işler, Emperyalizm

Zamanım’ın özü, her gün kan ağlar
Kan içmeye doymaz, kalpsiz canavar
Uyansa insanlık, ışıklar yanar
Yıkılır o zaman, Emperyalizm.

21.03.2003