sevgin esir olmuş gurbetine
fırtınalarla boğuşuyor düşüncelerin
bakmadın bir kez yüzüne
demedin bir avuç su dökeyim güllerine..
poyrazlar kopuyor
her bir yaprak geçiyor kendinden
sömürülüyor,
sürünüyor bir yerden bir yere.
sen gelmezsin ya;
umutsuzdur her gece
ve karanlıktır her hece.
sen yoksun ya;
varamaz kimse şöminedeki ateşe bu kentte.
bir gündüz,bir gece..
bak;
toprak da mahvoldu işte...
Kayıt Tarihi : 6.9.2007 20:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!