Acı Badem Şiiri - Erhan Baran

Bademçiçeğimdin benim
Beyazların en renklisi,
Pembelerin en sıcağıydın...
Karakışın bir adım ötesi,
İlkbaharın kucağıydın...

Gözlerim gözlerinde yaşardı
Esaretlerin en hürünü,
Uysallığın en çılgınını...
Saçlarında eyleşirdi rüzgar
Giderken kokunu bürünürdü
Yalayıp geçerdi bahçeleri
Güller kokunu sürünürdü

Neden sonra gök gürledi
Ne kadar amansızdı bilsen,
Ne kadar zamansızdı yağan yağmur
Sele kapıldım zaman deresinde,
Savruldum durdum günden güne
Beden aksa da yarına
Gönül sandalı yüzüyor düne

Nice baharlar geçti
Ne çağla döktün düşlerimde
Ne de rüzgarlar savurdu bedenini
Gene bembeyaz, gene pespembeydin
Dışım içimin gölgesinde
Sen hep içimdeydin

Örselenmiş bir kıvılcımdı oysa
Ateşinde kavrulduğum çiçek
Kırgın dünlerden yorgun yarınlara
Gece gündüz düşlediğim
Hayal bahçemdeki tek gerçek

Bademçiçeğimdin benim
Bilemesem de kokunun rengini,
Dokunup sevemesem de umarsızca
Bir seher vakti aydınlığında
Gölgen gönlüme düştü usulca

Bulutluydu yıllar yılı
Uyanınca düzeliverdi hava
Buruk bir tat bıraksa da ardında
Acı badem bin derde deva