Rüzgâra kondurdum öpücüğümü belki sana ulaşır diye.
Arif ruhumun arafındayım zararda olduğumu bile bile.
Bana bir hekim bulun duygularıma hakim olamıyorum.
Üryan geldim, şimdi güneş oldum yanıyorum.
Yanıyorum da şu güneş benzinini nereden alır bilir misin?
Bu güneş hiç batmaz, bu alev hiç sönmez; çünkü yakıtı sensin.
Bembeyaz bir sayfa ve gözyaşının sayfada bıraktığı nuru…
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı



