Acep Ne Görürki Şiiri - Adem Eken

Gün gelir ayrılık kapıyı çalar.
Dizlerde derman,
Gözlerde fer kalmaz.
Öyleki suyun kuru yaprağı alıp gitmesi gibi,
Kuruyan bedeni alıp gitmesine razı olur insan.
Giderken gözler hep bir noktada takılıp kalır.
Acep ne görürki çakılıp kalır.
Kimi korkar gibi bakar ,
Kimide heyecandan uçar gibi.
Kimi sevabı ile kimi günahı ile yüklenmiş gidiyor.
Terazide tartılan mahsül gibi .
Fidan diker gibi bir çukur kazarlar.
Cümle insanı içine atarlar.
Kimini cennet bahçesi diye bir bahçeye;
Kiminide cehennem çukurundan bir çukura atarlar.
Birinci sur üflenirde cümle alem girer birbirine.
İkinci surda kalkar herkez dirilen dirilene.
Bu hal nedir? merakla sorar cümle birbirine.
Koyun sürüsü gibi sevk olunur mahşer yerine.
Agustos böceği misali nefsine aldanıp yenik düşme.
İmtihan salonunda ebediyyen kalırım diye düşünme.
Yıllarca bekletilirsin mizan için
Tabandan burnuna kadar ter içinde
Bir merak bir heyecan
Sevapmı günahmı ağır gelecek diye
Sen sen ol nefsin güvendirmesin mahşerin dehşetine.
Sen nasip et ya RAB!
Nasuh tövbe ümmeti muhammede.

ADEM EKEN