Acemiler Şiiri - Dağlar Özügüç

Birgün mutlaka geleceğim
Diyerek gidenler gelmeyi
Gözü yaşlı kalanlar da gülmeyi
Sonunda mutlaka unuturlarmış
Bu nasıl iş bu nasıl dünya
Sevmek de iki acemiye kalmış
Zaten işin başında her seven acemidir
İlk aşk seven için çok kıymetlidir
Ne mutlu birinin ezberinde olana
Sıcak yar koynunda uyuyana
Uzun zaman oldu görmeyeli
Çok özlemeliydin sen beni
Öyle çok özlemeliydin ki
Her seven özlemini bizimle ölçmeli
Oysa şu an o kadar yalnızım ki
Ne geldiğin var nede bir haberin
Hayalini parlayan yıldızlarda arıyorum
Uzaklaş benim karanlığımdan
Rutubetli ve karanlık dünyamda
Kemik gibi bir yalnızlık yaşıyorum
Her yanım yara bere içinde
Yalnızlığım ciğerlerime batıyor