Acemi Asker Şiiri - Veysel Şimşek

Sivilde merağın asker olmaktı,
Neyine gerekti acemi asker.
Sivilde disiplin kuralı yoktu,
Neyine gerekti acemi asker.

Anlarsın dünayayı asker olunca,
Sivilliği iyi görürüsün bence,
Hatırımdan çıkmaz her gün her gece,
Neyine gerekti acemi asker
.
Eğitim alanın koskaca saha,
Yalvarırsın kurtar diye Allaha,
Lanet olsun dersin böyle sabaha,
Neyine gerekti acemi asker.

Uyanırsın sabah dört ile beşte,
O zaman askerin ölümü işte,
Mıntıka temizlği ilk evvel başta
Neyine gerekti acemi asker.

Gidemez bir yere mahkum üç aya,
Gitsem dersin memleketime köye,
Söylersin her zaman askerlik niye,
Mecbursun o zaman acemi asker

Bazen olur yersin kara sopayı,
Saf olursun unutursun gün ile ayı,
Tek rütbesi olan bir kabadayı,
Askerlik kanunun acemi asker.

Bilmiyorum memleket hep kafanda,
Eğer iyi değilse komutanında,
Sille ile şamarı yersin her günde,
Halin felakettir acemi asker.

Veysel der; Kardeşim bende askerim,
İnkar etmem her gün bir dayak yerim,
Gülmeyiniz halimize yanarım,
Anlarsın dünayayı acemi asker.

T.C Gerçekçi Şair Veysel Şimşek
05379590555
Şiirlerin Hepsine Noterden Veysel Şimşek Adına Kullanım HTakkı Alınmıştır.Şiirlerin İzin Alınmadan Kopyalanması Ve Kullanılması 5846 Sayılı Fikir Ve Sanat Eserleri Yasasına Göre Suçtur.