Hiç beklemediğim bir anda çalındı gönül kapım...Korkak, ürkek değildim bu sefer tam tersine...Bir cesaret açtım kapıyı...Sorgusuz sualsizdi bakışlarım.İlk defaydı belki bu nazlı yüreğimin böyle çarpışı, ırmak ırmak akışı...İlk defaydı, gözlerim görmez, sesimin çıkmayışı...Oysa ki yazmak vardı onu şimdi kitaplar dolusu, haykırmak dünyaya avaz avaz belki de...
''SENİ SEVİYORUM ''...
Hiç bu kadar anlam dolmamıştı belki de icad edildiğinden beri..Aşk bu kadar doludizgin yaşanmamıştı hiç, bu nazlı yürekte! ! ! Aşk yürekte ama, aşıkım nerde?
Hiç beklemediğim bir andı, kapıyı çekip gidişi.Oysa ki, yürekten içeri girdi bir kez, gitmeler gitmek değil artık, bilmez miydi? Her yerde hala ilk günkü gibi izleri... Yüreğimin titreyişleri...Bilmez miydi, aldığım nefesimdi...Nefes almak istiyorum... Damarlarımda dolaşan her damla kanım...
.................
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
