Acele Edersen Şiiri - Mehmet Aslan

Ne oluyoruz arkadaşım, artık gülmüyorsun,
Gözlerinin içine bakarken beni görmüyorsun,
Yapma sakın böyle, beni çok üzüyorsun,
Çekiniyorsun etraftan, onun için sıkılıyorsun.

Çekinme kimseden, herkes beni iyi tanıyor,
Mizacım böyledir benim, onlar başka sanıyor,
Dostluğuna ihtiyacım var, yoksa içim yanıyor,
Kırma kalbimi, o yaralı zaten kanıyor.

Rahat ol hiç kimse anlamaz niyetini,
Daha da arttır, bana olan samimiyetini,
Korkma sakın, bozmaz şahsiyetini,
Unuturuz her şeyi, bulursan başka kısmetini.

Biliyor musun, yıkıyor beni çaresizliğim,
Bu yüzden, boşa geçti bütün gençliğim,
Bir şey kaldı değişmeyen, oda kişiliğim,
Seninde kişiliğindir ancak, benim sevdiğim.

Açılsam sana belki hemen acele edersin,
Bilsen derdimi, acaba beni bekler misin,
Beklemezsen yıkılırım, sende bitersin,
Dayanamazsın buna, hayata da küsersin.