ACEB ESKİDİ mi ki....

Neçok isterdim,hatıran,hayalde çakılı kalsın…
Hayalinden,gözlerime nurlu ışıkların aksın…

Şu kahrolası dünyadan,birgün çekip-gittiğimde,
Melekler görsün isterdim, gülyüzünü gözlerimde…

Kaybolan gençlik yıllarım,geçip-giderken peş-peşe,
Ruhumda bıraktıkları,kimi hüzün,kimi neş’e…

Birarada olmak için,ders çalışmak bahamemiz,
Ancak izin verirlerdi; bize ailelerimiz…

Fizik,kimya,edebiyat,matematik, fransızca…
Ellerimiz,gözlerimiz buluşurdu yalınızca…

Ayrılık çok zor gelirdi.! .Tam da geceyarısında.!
Pembe bir kâğıt arardık,kitapların arasında…

Yanık kokardı şiirler! ..O tertemiz itiraflar! ..
Söylemesinden kolaydı,Pembe kâğıttaki lâflar…

Güneş çıkıncaya kadar,uykusuz geçerdi gece! ..
Beni sevinçe boğardı,mektuptaki herbir hece…

Nasıl saklarım ki? ..diye,korkular alırdı beni! ..
Cemalettin! utandırma! ne kız’ı ne aileni…

Böyle düşünüp-dururken,herşey ortaya çıkmıştı! …
Anam nasihat ederken,abim kaşını yıkmıştı! …

“.Aşk’a-meşk’e vaktın mi var? ! Mektebini bitir hele! ..
Hele askerliğini yap; ondan sonrası rastgele...”

Askerliğimden sonra da kendimi gurbette buldum.
Yıllar yılı,diyar-diyar,AŞKIM ile gezdim durdum! ..

Güçlükle hatırlıyorum,gül yüzünün hayalini..! ..
SON BİR DEFA TUTAMADAN O GÜZELİM ELLERİNİ! …

Yapraklar gibi savrulduk.! .Ben biyanaaaa,o biyana…
Kavuşmanın umudu yoooookk! ..Ömrüm bitti yana-yana ..

Katıştırma Cemalettin! .SÖNEN AŞKIN KÜLLERİNİ! ..
ARA-SIRA GÖRMEN YETER,KURUTTUĞUN GÜLLERİNİ.. (*) .

—İSTANBUL/
MÜHÜRDARBAĞ-SETÜSTÜ.İ972..
*) Pandora’nın kutusu şiiri yakında gireceğim