AÇ BİİLAÇ
Ağır çöker finisi aşkın…
Her nefeste muhtaçken
Bir yudumuna,
Aç biilaç dolaşmak...
Kim ne derse desin, sağır kulak
Nereye gidersem gideyim,
Ufka dalgın…
Sensiz, nefese çöken karanlık ağdası yağmur yağmur…
Bulutu bol göze, istersen pranga vur
Gücün yeterse…
Gücün yeterse çek kendini,
Dolan dağ ardı
Suya git, sudan gel,
Acım vebali hayratlar yaptır,
Kime ne!
Haziran 2007, Öznur KARAYUMAK
"GÜNLERDEN VUSLAT" Şiir kitabından
Öznur KarayumakKayıt Tarihi : 22.11.2008 19:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!