Çok acayip şeyler bunlar,
gözlerin, çok acayip…
kaç defa kayboldular,
her kara tren seferi çekip gidip,
kafesimi boğdular
korkak bir yağmur yağdı
yokluğu hep tehcirler, Maltalar
hep kaçtığın firarisi,
yokluğun hep jandarmalar…
ne zaman baksam
dağ çöktü üstüme
elimde değil
gözlerin çok acayip,
mavimsi ve mest
kadehin en dibinde özgürlük
adalet ve aşk duygusu
yorgunluklarım var
her gördüğüm de, inzivamın
gözlerin, gibi bir anlamı var…
şimdi neden acem oldum
sevda sana ?
mültecisi olmak isterken
sürgün oldum neden ?
mahpusu olmak isterken
ben ki “baharda gözüm yok”
iki nehir arasıdır umudum
azad duygusudur
berekettir gözlerin
iblis mi gelip çaldı düşüm
bir lokma bir hırka mı
sen mi ?
sualine el cevap
bir cemre daha sensiz düşüyor
mevsim yalnız şubat
elimde değil,
bir acayip gözlerin…
Seydi Turğut
14.02.2025
Kayıt Tarihi : 14.2.2025 18:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!