Acaba diyemem; bilirim zira,
Canına yandığım seviyor hâlâ.
Kal desem kalamaz, git desem gitmez,
Onu sevdiğimi biliyor hâlâ.
Bu öyle bir gel git, sanki med-cezir,
Sanırsın yârimin babası vezir!
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
böyle bir cananın cefasındayım hayelleri gitmez hergün karşımda sevda ask bu olsa gerek teşekürler hocam hosca kalın
böyle bir cananın cefasındayım gönlümün fırtına ortasındayım cefamı cefamı söyleyin bana bilmemki ben neyin tayfasındayım enver şirinizi kutlarım saygılar
Sevgili daima naz eder. Bu durum sevgilinin karakterinden kaynaklanır. Özellikle dikkat ettim. Divan edebiyatında sevgilinin kaşlarının keskin olması ve sevgilinin boyu selvi ağacına benzetilmesi geleneği hep vardır. Şair geçmişin şaşaalı benzetmelerini şiirinin sularında son derece bilinçli bir şekilde kaynatarak şiire vücut veriyor. Harika bir şiir okudum. Sizi ve şiirinizi kutlarım. Fatih Ataşçi
Sayın şairimizin nereye baksa., neyi görse., ne yazsa hep 'sevgili' çıkmış baktığı, gördüğü yerden, yazdığı her sözcükten...Böylesi bir sevda ., böyle bir şiir yazdırabilir ancak...
kaleminize., yüreğinize sağlık sayın Enver Özçağlayan...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta