Aç ve Sefil Şiiri - Turgay Akbulut

Gözüme uyku girmediği an
Bilki,
Aç şiirler dövüşür kafamda
Aç sefil harabe şiirler
Dönüpte bakmayı ver
Nasılda gevşerler, hepside üşüşür başına,
Açarlar ellerini
Bana kol! Bana gövde!
Bana bacak! Bana protez tak!
Hepside yarım yamalak
Hayat bulacağı anı beklerler

Uykuyu unut
Sabah ezanı gelir sessiz ve derinden
İmama gayret
Halbuki koysa kasete
Kim anlayacak bu saatte
Sahte imam sesleri! Sabahın köründe
Onun işi kolay, ona yaradan dan şiirler
Sana kalan kan çanağı gözler

Kafamda bir ırmak akar
Ellerim değemez suyuna
Yıldızlar kayar, kıyamaz tutmaya
Akar...akar...akar...
Hepside terk eder, ilk sabah ışığında

Hiç biride memnun değildir aslında
Hele biri var ki içlerinde
Başka yerden karışmış besbelli
Çankaya dan giyinmek ister
Beğenmez verilenleri
Yok! Gül dökecekmişim yollarına
Yok! Anka kuşu olacakmış dalında
Yakamozları da unutma
Martılarda uçsunmuş semalarında
Daha başka!
İstermisin, Ortaköy de Boğaza nazır villa
Yada Aşk Gemisinde iki kişilik kamara

Sen ne diyorsun arkadaş!
Ben hiç görmedim yakamoz
Bizim oralar alabildiğine boz
Yıllarca kuyudan içtim suyu
Nede severdim kelek turşusunu
Kangal dikenlerin den topladığım yün dü,
Çerçici parası
İçime sinmiş yoksulluk acısı
Ben, hiç yemedim çiroz

Yok arkadaş!
Sen bana göre değilsin
Seni tamamlasın Bilal arkadaş
Sen gel! Sen!
Adın ne senin? Asım
Bak ne kadar masum
Kuru ekmeğe talim
İşte böyle olacak, benim garip şiirim
İstemem öyle isterik şiir
Benimkisi bit pazarından giyinir
Aç ve Sefil....