Aç Kapıyı Sevdiğim Şiiri - Hüseyin Tüysüz

Bir aşk tamamlanıyor eskiden kalan
Yeni bir aşk filizleniyor hayatımızda
Avuç içlerimiz karıncalanıyor her gece
Yeni bir bahar başlayacak
Çiçeklenmiş sevdaya hazır olduğunda
...........................Aç kapıyı sevdiğim
İkinci baharımız çok yakında…

Gökyüzü masmavi bir deniz,
Yıldızlar uykuya durduğunda…
Belki bir yüz, belki bir göz,
Belki sıcacık bir söz hatırını soracak…
Sen sevgi soluklarken gecenin karanlığında
...........................Aç kapıyı sevdiğim
Hayallerin kapının hemen ardında…

Yıldızsız gecenin şafağında,
Soğuk rüzgardan başka,
Sessizliğin çığlığından başka
Belki hiçbir şey olmayacak
Ama gözlerin gözlerimi aradığında;
...........................Aç kapıyı sevdiğim
Gözlerimi göreceksin ay ışığında

Yüzünde yorgun savaşçı hüznü,
Gönlün sürgün yemiş gibi…
Adım adım yaklaşırken özgürlük,
Şafakla sabaha doğacak
Hüzünler yerini sevince bıraktığında…
...........................Aç kapıyı sevdiğim
Vuslatın müjdesi kapının arkasında…

Belki mavi bir rüzgardır benden gelen,
Umutla esen yüreğine…
Ağaçları, çiçekleri, kuşları,
Dalında üşüyen yaprakları okşayacak.
Hasretteki gönlüne usulca dolduğunda…
...........................Aç kapıyı sevdiğim
Girmek için seher yeli kapıyı zorlamakta…

Sende üşüyorsun biliyorum,
Yalnızsın yine gülbahçende,
Gözlerin mahmur geceden kalan,
Ellerin soğuk, ellerini ısıtacak,
Hiç kimse yoksa yakınında…
...................Aç kapıyı sevdiğim
Belki birisi vardır dışarıda…

Kapıdaki benimdir belki…
Kirpiklerim ıslak ve soğuktan donduğunda,
Tut ellerimden, al ısıt beni,
Yüreğimde yüreğin karşılık bulacak,
Kucaklamak için seni bir meltem sıcaklığında;
...........................Aç kapıyı sevdiğim
Soğuk bir kasım sabahında…

Hüseyin TÜYSÜZ
15/11/2017, ANKARA