Aç kapıyı! Şiiri - Yasemin Tanık

Zaman akarken o yuvarlak masa saatinden,
Bir kuruşluk anı varken ceplerimde,
Aç kapıyı!
O kıvırcık saçlı, elma sekeriyle kız çocuğu kapında...

Kafada tomurcuklar günese selam verirken,
Düşüncenin dalları ormanındayken ve çiçeklerin çöle düsmemişken
Aç kapıyı!
O ponponlu şapkayla satırları karalamaktan korkmayan cesur kıza...

Melankolik sevdaların trafiğindeyken
Sevdanın hedefine aç bir şoförken,
Aç kapıyı!
Yüreğinin o mertebesiyle muhabbet kuran genç kıza..

Kanatlarını çırparken ömür,
Noktayı bilemez ,ünlemlerin peşindeyken..
Mana ile hesaplasırken o dipsiz tükenişleri ile inancıyla geceyi yakan o kadına aç kapıyı!

Takvim yaprakları telaşla tepinirken sayfalarımda,
Düserek elbisesini kirletip aldırmadan yüreyen o kız çocuğu yoluna devâm ediyor.
Aç kapıyı zaman, yine ben geldim kapındayım!