Aç Kapıyı Şiiri - Muhammed Şehid Kiraz

Aç kapıyı, putlarımı yıkıp geldim!
Bana ümit bağlayan nefsin, kalbini kırıp geldim.
Günahkârı kabul eden yegâne eve konak geldim.
İnsanlardan uzaklaştım, yalnızca Sana geldim..

Aç kapıyı! Keremine nazar edip, kapına eli boş geldim.
Tüm âleme göz attım, ahirde en vefalıya geldim.
Kayboldum senelerce, artık yolun Mâlikine geldim.
Utandım herkesten, geleni utandırmayana geldim..

Aç kapıyı, gözyaşlarımla suladım eşiğini.
Arala kapını, bitir dayanılmaz hasretini.
Dışarda hayat yokmuş, bırakma dışarda beni,
Arındır günahkâr bedenimi, göreyim artık Seni..

Aç kapıyı, benlik duvarlarını aşıp geldim.
Fark ettim hiçliğimi, Kudrette yok olmaya geldim.
Vesilelere bel bağladım, tek vesile Sen olup geldim.
Ey Çabuk Razı Olan; ben Sana, Sen olarak geldim..!