AÇ KAPILARINI YÜREĞİM
Gecenin koynundayım şimdi,
Yanımda titrek bir mum,
Elimde sabırsız kalemim
Akmak istiyor boş sayfalara.
Ama!
Yüreğim açmıyor kapılarını beyaz sayfalara
Anlamsızca hırs yapmış sanki
Bir taraf feryat ediyor,
‘’Bırak beni akayım kalemin ucunda
Deli mısralara,
Çağlayayım deliler gibi
Rüzgarı alayım yüzüme
Koşayım deli taylar gibi boş sayfalarda.’’
Ama nafile!
Açmıyor sanki yorgun yüreğim kapılarını,
Cesareti yok sanki mısralara uçmaya.
Aslında bir gayret açsa korkmadan kapılarını,
Bir solusa mürekkebin kokusunu
Tekrar anlayacak yaşamayı,
Kelimelerin tatlı koynunda kayboluşun tadını,
Anlayacak tekrar tekrar
Boş sayfalarda doğuşumun tadını
Hadi aç kapılarını yüreğim,
Aksın gitsin içindekiler
Kaleminle işle mısraları
Yalnız yüreğini nakşet boş sayfalara ki
Ne keder kalsın
Ne yorgun hayatın dudaklarda kalan acı tadı…
29.11.2011
Canan UNCU KARAMAN
Kayıt Tarihi : 29.11.2011 16:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Canan Uncu](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/11/29/ac-kapilarini-yuregim.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)