Aç Kalmak Şiiri - Veysel Şimşek

Önce derim Allah vermesin yokluk,
İnsanları tembelleştirirmiş tokluk,
Fayda etmez alnı açık yüzü aklık,
Zulümlerden zülum zordur aç kalmak.

Toklar bilmez aç insanın halinden,
Ne beklersin Allah! ın hayırsız kulundan,
Gariplerin kimse tutmaz elinden,
Zulümlerden zülum zordur aç kalmak.

Ne elde var ne avuçta yok satlık,
Açlık zordur fayda etmez inatlık,
Yüce Allah kimseye vermesin kıtlık,
Zulümlerden zülum zordur aç kalmak.

Kış gününde soba yoksa üşümek,
Zordur hayat bunca yükü taşımak,
Perperişan serme sefil yaşamak,
Zulümlerden zülum zordur aç kalmak.

İnsan yaşadıkça başa iş gelir,
Açlık nedir bunu yaşayan bilir,
Bu dünyada herkes hayattan ders alır,
Zulümlerden zülum zordur aç kalmak.

İnsan aç kalınca taşta yer derler,
Uğraşı uğraşla kendini zorlar,
Fakir garibanı herkeste horlar,
Zulümlerden zülum zordur aç kalmak.

Unutma Allah! ı dar gelir kabir,
Aç kalan insana işlemez sabır,
Benim bu sözlerim tabiki tabir,
Zulümlerden zülum zordur aç kalmak.

Veysel deme açlık niyedir niye,
Sadece uğramaz ağa patrona beye,
Bir lokma ekmeğe katlanırız herşeye,
Zulümlerden zülum zordur aç kalmak.

Tel:05379590555