İnsan olmamalıydım çünkü utanıyorum,
Merhametsizliğimden endişeleniyorum…
Merhamet iman demek bu şekil inanmışız,
Domuzlara üzüldüm biz, Rab’bi tanımışız…
Hayvan linç ediliyor, yüreklerden ses çıkmaz,
Vicdanımız taşlaşmış Rab, rızası tanınmaz…
Yarın aç kaldığımda sonucu görüyorum,
Gerçekleri anlıyor Rab’bimden korkuyorum…
(2012)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 23.1.2015 00:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!