Aç gözlerini anne Şiiri - Ramazan Çiçekli

ömrümün en kırılgan noktası
kurumaya yüz tutmuş,
umutlarım yeşermeye ısrar ederken,
bakışların solgundu annem.
gözlerim gözlerinde yolculuk etti,
öpüp ellerini anlıma götürdüğüm yerde,
dudaklarını ıslatan bir damla su
gözyaşlarımdı anne.
her seslenişin can bulurken bende,
kalbin kaybolup gidiyordu mahşere anne.
merhamet bakışlı göğsü nakışlı,
gökyüzüne doğru yükselirken ruhun,
boğazımda nefesim düğüm düğüm,
bir ana sıcaklığında çözülürken ellerin
avuçlarımda,
Allah bilir ya sevgi ve aşkla verilmiş bir yeminle
seni seviyorum anne.
Ey Allah'ım; huzuruna geldim,
bir dağ düşse de üzerime
onu bana bağışlanman için dua ediyorum.
azıcık umudum var,umudumun yeşermesi için
huzurunda yalvarıyorum.
madem alacaksın onu benden
ayak ucunda bana da yer ver.
sabah olmadan kapattım gözlerimi
her yer sustu,
ve geçmiş zaman kol geziyordu.
aç gözlerini bir Işık huzmesi vursun gözlerime,
silinsin geçmişim bir tek sen kal geriye anne.
sabahın beşi ruhun halen diri,dünü bitti
bu gün ruhun mahşere düşer anne,
ayak ucunda gözümden dökülen bir damla
gözyaşı abdest suyun olsun anne.
ruhun yükselirken arşa ben senin nur yüzünü
nasıl tarif edeyim anne.
görmek bir aşk işi,rüyamda gördüm seni
gülüşün aydınlatır geceyi,
bastığın yerlere çiçekler döktüm.
sözlerini rüzgar fısıldar bize anne.
senin sonsuzluk yolunda yürümeyen,
şefaat mirasından yoksun olur anne.
göz kırptığın en takıştığım yere de
aramıza çekilirken perde ilahi bir huzur içinde
geride kaldı dünya telaşı.
düne göre bu ğün ağır bir son gün
ruhunun koşulsuz teslimiyetinde
bize ağlamayın deme anne......18.10.20.16.rç