Çok acıktım
Et yedim
Bir kadının dudağından
Çözdüm hayatın iplerini
Dahasını anlatamam
Aklım ermez
Çok felsefi
Söylenmeyi bekleyen
Bir türkü belki
Çok açtım
Kendimi yedim
Bir kadının dudağından
Etime doymadım
Aç filozof'tan
Arta kalandım
İnsandım
Kendi kendini yiyen,Bir ağacın öyküsü
Diş takılmış dallarına, Uyuyor yaradılmasına.
Hakkı ne ise veriyor hayata,Ne eksik ne fazla
En çok
Kan içmeyi severdi adem
Meyve ismi türetmeden
Tükeniyor işte
Zamanı gelince
Cennetin kokusu bile
...Varlığım dünya'da..İnanmam içimdeki abdala...
15 mart 2004
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 22.3.2004 22:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kutlrımm
TÜM YORUMLAR (2)