Çok güzel kâbus; sen ile uyanmak.
Bir çeyrek ah, bura da sandal olmak.
Bir çeyrek acıda, bir buçuk sevda:
Bu ah' a aldanmak, aşkıyla yanmak
Ne garip bir şey; acıya yaslanmak.
Üsküdar yanar, her gece,.. Dumansız.
Kalabalıkların sesi anlamsız
Karşı kıyıdan sesler duyulur
Görmezler Üsküdar yanar dumansız
Orta yerde kız kulesi yalınız.
Güneş battı, gece düştü, geç oldu.
Denizdi, mehtaptı, hayli yorgundu
Koyu mavi yıldız yansımaları;
Karşı kıyının seslerini duydu,
Sustu. İstanbul yorgundu, uyudu.
Açlığına doydum, açlığı doydu.
Yakup AdıgüzelKayıt Tarihi : 2.11.2008 19:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yakup Adıgüzel](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/02/ac-biilac.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)