Aç Baş Olmuş
Aşk, meşk
Kakiri kikiri dünya
Tuzu kuru olana
Ya bizler
Yokuz.
Ne zaman,
Gülse yüzümüz,
Yasalar,
Polis ve cop
Yapışır yakamıza
Hele bir de,
Aş, ekmek
Paylaşmak adına
Çıksak sokağa,
Garip, guraba nın ipi boğazımızda.
Güç ve yasa,
Yoksullar için.
Varsıllar üstümüzde otağ kurmuş
Aç baş olmuş
Doymak bilmez
Cami avlusunda,
Takunyalarını unutmuş.
Ne deyim.
Daha ne deyim çaresizliğime
İsyanım yetmiyor.
Yanıyor canım
Yüreğim kanıyor
İnsanlığım ezik
Biçareyim.
Kayıt Tarihi : 15.1.2010 23:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Akkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/15/ac-bas-olmus.jpg)
Kalemine kuvvet.
Grupta paylaşıyorum bu güzel şiiri.
Çalışma içinde, ironilerin sosyal gezinme alan çatışması, oldukça iyi betimlenmiş.
Erdemle...
En kaotik yerinden..
Saygıyla.
TÜM YORUMLAR (18)