Bilinmeyen yer ve bilinmeyen zamanlar arasında sıkışmış
kendi bilincinde olmayan insanlar,
Düşünce bile üretemezken bu kokuşmuş düzen içinde
makyavelciler çoğunlukta.
Fatalizmi benimseyenler eli kolu bağlı beklemekte,
Gün be gün meydanlarda küçük insanların gölgeleri büyümekte
belli ki orda güneş batmakta.
Gecesi gündüzü birbirine karışmış yorgun bezgin kitleler,
Harcıalem hayatlarda köreltilmiş gençlikler,
Tıpkı Platonun mağara benzetmesi gibi
dış dünyaya kapalı, içe dönük benlikler,
Var olanı yok eyler yoktur demekle
yürekten kopup gelen duygular.
Evgin bir iştir bu, fazla geciktirmeye gelmez.
Bırakın artık gözü kapalı yaşamayı,
Dostlar!
Var gücünüzle sarılın birbirinize,
Ve doğan güneşi karşılayın tüm benliğinizle...
Kayıt Tarihi : 21.8.2007 11:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Berrin Güneş](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/21/ac-artik-gozunu.jpg)
Şiirie ara vermişsiniz her hal.Lütfen yazmaya devam edin
Tebrikler.
TÜM YORUMLAR (3)