Yüz sene geçse de aradan hatta yüz asır
Kırıntılarını süpürmeyeceğim salonumuzdaki kırıntıların
Çenelerimiz intihar etsin boş ver
Ağzımızdan akan sular süslesin yuvamızın pisliğini
Yükümlülükler mecburlaştırsa da bizi
Hiç olmamış gibi yaşayalım dünü
Yarınımızın felaketini gördüm diye asılacağım, biliyorum
Bugün yemek pişmesin tenceremizde
Kırıntılarımızı yiyelim olur mu?
Kayıt Tarihi : 14.2.2024 10:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!