Külliye oluyor milyar liraya,
Heykeller de yine aynı paraya,
Hiç bakan olmuyor aç fukaraya,
Çocuklar caddede aç geziyor aç.
Kimi zengin olmuş metres kolunda,
Kimi derviş olmuş haccın yolunda,
Fakir fukara var kimin umrun da,
Çocuklar yatakta aç yatıyor aç.
Görse Atatürk’üm bize kızmaz mı?
Hele peygamber‘im günah yazmaz mı?
Söylen aç insanlar candan bezmez mi?
Çocuklar evlerde aç duruyor aç.
Emiroğlu seni yanlış anlarlar,
Hayır işlere de karşı sanırlar,
Böyle düşünenler nara yanarlar,
Çocuklar Köylerde aç uyuyor aç.
12-09-1997 Cuma
Kayıt Tarihi : 18.8.2012 23:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!