Çamlıca 'da
Bir ağacın kovuğunda,
Tabiat Ananın kucağında,
Onunla sarmaş dolaş yatıyorum.
Bitmez gecelerin esaretindeyim,
Birazdan şafak sökecek,
alaca karanlığın sonunda,
Güneş doğacak.
İşi gücü olanlar işine gidecek
Her yer neşelenecek,
İnsana dair ne varsa coşacak
Esnaf çarşı,pazar açacak
Aş evlerinde aşlar kaynayacak
Bense aç, açık yapa yalnızım.
26.03.2005
İstanbul.
Kayıt Tarihi : 19.2.2009 23:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!