Çocukluğum;
En azından bir parça dal böyle alçakça hizmete benim yüzümden ölmez, diyerek her seferinde son sefer diye ellerini,
Şer kadının kasık içinden kaçan uçkurun kıyası kesip koparsın diye gözlerini,
Dünyayı durduran kronometrenin düğmesi ne zaman bassa uğruna durdurulmalı diye yüreğini
Yumduğum çocukluğum
Ben bazen hep son anda anlıyorum seni
Göğsüme dayanmış basınç oluyor kurtulma çabam
Kayıt Tarihi : 19.2.2024 08:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Çocukluğumun şiirleri. Abuk dizisi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!