Abime Mektup Şiiri - Hanifi Kolukısa

Gözümde ki çâresizlik besbelli,
Her gün ağlar bir gün gülmüyor abi,
Benim derdim bir değil bin beş yüz telli,
Senden başkası hâlimi bilmiyor âbi,

Yalnızlık damarımda kan gibi gezer,
Rûhum dert içinde dert ile yüzer,
Mutluluk benden her gün mü tezer?
Bir gün gelip kapımı çalmıyor âbi.

Derdimi ortaya bir koyduğumda,
Her günkünden fazla çıkar her saydığımda,
Her şeyi unutup da uyuduğumda,
Güzel rüyâlar uykumu bölmüyor âbi.

Baykuşlar tünemiş benim tahtıma,
Terk edilmiş gemiyim yanaşamam rıhtıma,
Bir kara yazı yazılmış ki bahtıma,
Beşerî güç silemiyor silmiyor âbi.

Hanifi’yim bu dünyâda gülmedim,
Hayatımın gençliğini bilmedim,
Defâlarca gülmeyi ben de denedim,
Olmadı nedense olmuyor âbi.