ABİM...
Can özüm, annemin en güzel emaneti karındaşım.
Kömür gözlerine kurban olduğum.
Şimdi ben böyle dimdik durabiliyorsam.
Kimseye boyun eğmiyorsam bil ki hepsi senin sayende.
Sen benim arkamda duran dağ, sırtımı yasladığım koca çınarımsın.
Baba yarısı degil bir babadan fazlası oldun.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta