Abim Şiiri - Atila Yalçınkaya

““Abim için bir şiir yazmak istedim, abimin fikriyatı, yüreğinin sırları, imanı ve takvası kaleme tesir etti, Allahu âlem bissevap””

Yine bugün aklımdasın,
Gözlerim yaş ile dolu,
Gözlerinin yaşı için.

Habibimiz Muhammed’e
Cefa çektiren mahlûklar,
Kol geziyor çağımızda, aynı dert aynı kemlik.
Esasen insan için,
İnsan olmak zor imiş.
Mümin ve Müslümanın çilesi bir dağ imiş.

Kerbela da Can Hüseyin,
Çekmedi mi birçok çile.
Yine aynı fikriyat r yine de aynı çile.
İman Ettik Allaha c.c, Varlık ve birliğine,
Katlanmakta insanlık insanın çiğliğine.
Muhammed Mustafa’dır Ki odur Efendimiz,
Odur tek önderimiz,
Hem rehber hem peygamber.

Kurandır Kitabımız,
Saidler Üstadımız,
Geylani aktarımız,
Müslümandır Adımız.

Şudur ki ahvalimiz,
Zikre döner dilimiz,
Duadadır elimiz,
Umut dolu kalbimiz,
Lakin kesik yolumuz.

Haktan gelen her hale,
Şükürle mukabele,
Buda bir mücadele,
Geçtiğin her merhale,
Sonu ne olacak hele.

Bülbül âşıksa güle,
Boyun eğer her hale,
Yürek etse de nale,
Rıza eder her hale,
İsyan gelmez bu dile,
Her insan bunu bile,
Bize nasipmiş çile,
Hiç düşünmedim hile.
Sürgünken ilden ile,
Mülkü Hüda da böyle.

Dile geldi çok kelam.
Yazmaya durdu kalem.
Seyretmekteyken alem,
Bize dokunmaz elem.

Hak tır bir tek gayemiz,
Dert olsa da dayemiz,
Davaya amadeyiz,
Dava ki dini Mübin,
Yaşımız olsa da bin,
Hem Müslüman Hem mümin.

Dil ile kalbimiz bir,
Olsa da yürekte kir,
Merhamet diler fakir.
Rabbe karşı hep hakir,
Düşmandır nefsi münkir.

İsyan etmeyiz hale,
Ağlarız her vebale,
Allah gelirse kale,
Akıl hep onu bile,

Kimdir bugün muhacir,
Kim olmuş kime ecir,
Fetva verirken facir.
Sende son demin geçir.

Ağlasak ta nafile,
Her sokakta var hile,
Kaçsak ta ilden ile,
Çekilecek bu çile.
Ağlar bugün nebatat,
Dünyada kalmamış tat,
Çileyi çeken Üstad,
Olsun ruhu daim şad.

İçimiz dertle dolsa,
Bahar, zemheri olsa,
Yürüdüğün yol haksa,
Rabbim böyle can alsa.

Sermayemiz yok elde,
Birçok isyan var dilde,
Sen kusurunu bil de,
Gayret edip bir sil de.

Bugün günlerden Salı,
İkibin on yedi yılı,
Dosttan ayrılan eli,
Munafık zinhar belli,

25.02.2017

Atila Yalçınkaya