Abilikten yol tutup yikinince olmadik yeller
Öksüz seven hasreti gibidir sararan basaklar boynuna sarilan
Var gücüyle tüm uzaklari ardinda koymus kavusmak delisi doludizgine
Aklina bile gelmez niye sebeptir bunca cirpinisin daglar
Tohumuna sevgi serpintisi ekip bicen topraklar niye böyle
Telli duvakli baharla gögcekten gevrege
Abdal denen bir yer vardir öncesi yagmur sonrasi pinar deresi
Yürüdükce yurduna varmanin sevincine kapilip ahdetmis ahvale akran
Hediyesi kenger kuzulak iklimler dolusu cerciler toplayip
Cagla deyince salkiiiim salkim heybesinde ne varsa gayri sofraya
Silaya dönük gönül baginin katiksiz azigiyla
Kendi kendine usulcacik söylenmis
…hayal meyal müjde gibidir Mentese
Subat / 18
Seyfi Karaca
Kayıt Tarihi : 18.3.2018 13:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!