Abi Şiiri - Muhsin Bordoğan

Bugün dokuz eylül cumartesi
akşama galatasaray-samsun maçı var! ve sen yoksun
o, televizyonun karşısındaki iki yastıklı hiç değişmez yerinde
yoksun abi

Belki ilk defa korkmadan bir gol sevinci yaşayacağım,
belki ilk defa bir mağlubiyete bu kadar kızmayacağım
ama ilk defa bu kadar meraksız, bu kadar heyecansiz
ve bir o kadarda anlamsız bir maç izleyeseğim

Ne yemeğine, nede kazağına iddaa var bu akşam!
ne maçtan sonra darılmak var, nede sen varsın abi

Senin mektubunu aldığımda bizimkilere öyle bir yalan söyledimki abi
gözlerinin içini güldürdüm herkesin
Abim çalışıyor dedim, bir ev tutmuş birazda eşya almış dedim
ve senin unuttuğun Hakkın selamını onlara ben söyledim abi.

senin darda olduğunu, senin zorda olduğunu
söylemedim abi onlara, söyleyemedim!
annemin, yengemin ve çocukların
umutları kırılsın istemedim abi
çünkü onların yüreklerinde
güneşin her doğuşu ve her batışı
seni biraz daha yaklaştırıyor onlara!
biraz daha büyütüyor umutlarını ve biraz daha azaltıyor acılarını

Oğlun ibo yürümesini öğrendi, baba demesinide
ama daha seni görmedi! seni bilmiyor ve seni tanımıyor
Baba nın sadece sözcüklerini biliyor
sıcaklığını, kokusunu ve sevgisini hiç bilmiyor

Sevda ve Soydan da seni düşledikleri gibi bekliyorlar
bir oyuncak bebek ve bir oyuncak arabayla
döneceğin yolu gözlüyorlar
ama onlar! abi onlar hiç dönmeyeceğini bilmiyorlar

Kim bilebilirdiki mutluluğun resmini çizmek için
umutlarını, arzularını, özlemlerini ve sevdalarını çantana,
ve çantanıda sırtına alıp 'hoşçakalın'dediğin gün
birdaha hiç dönmeyeceğini,
kim bilebilirdiki umut ikliminde hüsran biçeceğini

Hiç bir şey söyleme abi
biliyorum bu hüsran tablosunun sana kaderin çizdirdiğini
biliyorum senin kimseyi üzmek istemediğini
ve biliyorum kaderin tel örgülerle ördüğü ekmekten bir parça alabilmek için
senin ne kadar acı çektiğini ve biz mutlu olalım diye senin ne kadar
çaba sarf ettiğini çok iyi biliyorum abi
yabancısı değilim ben by kaderin
zaten duruyor hala sancısı yüreğimde mart gecelerinin

Abi sen yokken biz çok acı çektik
kışı kömürsüz, bayramı elbisesiz geçirdik
ama inanki abi, inanki biz hiç üşümedik
ve yoksulluğumuzu hiç belli etmedik
açken tok uz, ağlarken mutlu yuz dedik

Kapıya dayandı yine kış, yine bayram geliyor
ve benim içim yanıyor abi! yüreğim yanıyor!
sen merak etme abi, Söz! çocukların hepsine elbise alacağım,
Söz! Sevda ya bebek, Soydan a araba ve eve kömür alacağım abi
merak etme sen! yüreğimin yanışı,yoksukluktan değil
senin olmayışından, senin zorda oluşundan ve senin darda oluşundan abi.

Sen yine bana mektuplar gönder
ben yine bir yalan uydururum bizimkilere
yeterki bu dünya da yüreğinin attığını bieyim
bir tek bunu bileyim yeter

kim bilir, belki feleğin paslı çarkı
bizim içinde döner birgün,
birgün mutluluk kapılarını bizim içinde açar
hep kışta kalacak değiliz ya!
birgün gelir ikinci bahar, birgün gelir abi! ..........