Abdurrahman Yıldız Şiirleri - Şair Abdur ...

Allahım sen şuur ver
Ben biliyorum diyene
Dinini tahrif eder
Bilmem ki amacı ne?

Peygamberin hayatı

Sabahın seher vaktinde
Bülbül olup bağan konsam
Şakısam gonca gülünde
Acep durup bakarmısın

Deseler maşukun hasta

Aşk ruhun gıdasıdır
Rabb-ini bulmasıdır
Mutmain bir nefisle
Allahın rızasıdır

Velayet makamında

Helalinden rızkın ara
Kıymetlidir helal para
Haramın girdiği beden
Manen görünür kapkara

İhtiyacın bir lokmadır

Cılız iken beni tombul gösterdi
Turp gibiyken beni hasta gösterdi
Bazen cani, bazen masum gösterdi
Her seferde beni ayrı gösterdi.

Hakkı batıldan ayıran kitap
Emir, nehiyler İlahi hitap
Onla barışan iflahı bulur
Bizler ve cinler ona muhatap

Klavuzudur bahtiyarların

Babamın adı Adem, anamın ismi Havva
Budur benim sülalem, gerisi kirli hava
Evet vardır kavimler, sade tanınmak için
Batıl zihniyetlerde, sade boğuşmak için

Kişinin kesbi yokken, yarattı onu Halık

Gök kubbeyi kara duman bürüdü
Ne bulduysa peşisıra yürüdü
Sevdim deyip sonra yüzsüz olanlar
Rezil rüsvay eder koca yiğidi

İki cihanın önderi
Ahır zaman peygamberi
Onu rehber edinenler
İçeceklerdir Kevser’i

Nübüvvetin son halkası

Herkes birer mum yaksın
Karanlıktan çıkalım
O zifiri içinde
Neler olmuş bakalım

Koca koca insanlar