Abdurrahman Yıldız Şiirleri - Şair Abdur ...

Gonca güllerin, aşkıyla yanan
Seherde öter, dertli bülbülüm
Bu aşkı sadece, zahirde sanan
Anlamaz çektiği, zikri bülbülün

Bir gül için, değermi bu figan

Son on yılın huzurunda
Kurumların ıslahında
Güneş nur ile doğacak
Karanlığın şafağında

Her şeyde bir hikmet vardır

İhvan kardeşlik demek
Sevgiyi paylaşalım
Bu mübarek günlerde
Dargınsak barışalım

Bizler beni Adem’iz

Fazla şişirme kendini, bir iğnelik havan vardır
Uçsuz bucaksız bu handa, cüssen kadar yerin vardır

Dalma aşkın deryasına
Boğulursun demedimmi?
Hayatının baharında
Solacaksın demedimmi?

Aşk ateşten bir gömlektir

Ne güzel bir duyguydu seninle buluşmuştum
Saçını okşayarak gözlerin solumuştum
İrkilerek uyandım gecenin seherinde
Meğer tatlı bir rüya hasrete vurulmuştum

Şafak ile çekildi karanlığın perdesi

Yaz emriğle, yazmış kalem
Her zerre bir, gizli alem
Nice nice hikmetler var
Terazidir her du alem

Her tohumun özündedir

Gitme garip gitme nerye gidersin
Her taraf bozulmuş böyle bilesin
Çevrene baksana dullarla dolu
Unutki dertlerin sende gülesin

Kader deyip sıyrıl işin içinden

Mümin isen yapamazsın
Sorumlusun kaçamazsın
Komşun açken sabahlarsa
Tok karınla yatamazsın

Mümin müminin kardeşi

Helal! olsun be dayı, her yerde ismin geçer
Ayı bile el pençe, başını eğip geçer
O asil! hünerini, bir ben anlayamadım
Köprümüsün be dayı! ? her gelen senden geçer

Benim dayı tek dayı, işi komisyonculuk