Abdurrahman Yıldız Şiirleri - Şair Abdur ...

Aşık olan gönüller, alevsiz kor ateşi
Ummanların suları, söndüremez güneşi
Kainata gelmedi, ve hemde gelmeyecek
O ulu peygamberin, ne benzeri ne eşi

Doğruluğun adı güzel
Kelamının tadı güzel
Mest ederek gönülleri
Zikretmenin hazı güzel

Bülbül daim güle aşık

Demokrasi tohumları, yavaaş yavaş filizlendi
Hürriyetin aşıkları, bu noktaya kilitlendi
O tohumlar yeşerince, kara bulutlar dağılır
Açık berrak bir gök yüzü, ışık her yere yayılır

İnsanlığın asaleti, kabul etmez esareti

Ne olursun yeter de, bu kötü gidişata
Tövbe istiğfar ile, dönüşsün mükafata
Ecel ani yakalar, belki fırsatın kalmaz
Bismillah Ya Allah de, eresin şefaata

Kabir denen sandıkta, sadece cesed yatmaz

Bırak yanlış yere batsın, sen doğrunun elini tut
Takma onlar nara atsın, sen edebin yolunu tut
Bu üç günlük hayatında, saadeti ebediyi
Ancak burda kazanırsın, sen Rasülün yolunu tut

İnsan dürüst olmalıdır, borçlarını bilmelidir

Ağaçlara söyledim, etrafa bakın
Herkes soyunmuşken, örtünmeyin sakın
Yaprak, çiçek, meyve demeyin
Gövdenizde saklayın, zafer çok yakın.

Varlığımı hissetmedin
Yokluğumu nasıl sezdin?
Aşıkmıydık? Bilemedim
Sevgimizi nasıl ezdin?

Sanki Beyt’tin, bende hacı

Yeşil örtü altında, ne kızıllar yatıyor
İslam Kuran deyince, sanki oklar batıyor

Yorgun bitkin halinle daim secdede başın
Belliki ağlamışsın, hala gözünde yaşın
Yoksa bir derdinmi var, söyle bacı kardaşım
Derman olmasam bile, derde ortak olurum
Çektiğin acıların, mirascısı olurum

Değişti mekanı şimdi saraylı
Vurgundan talandan, toplayan malı
Fakirin haliyse zaten sahralı
O mallara kibrit çakasım gelir

Rahmetle sulandı bereket geldi